از مجموعهء «سه پله تا شکوه»
آخرين سلاحم را بر می دارم
آخرين سلاحم را بر می دارم
و بر دشمنی که در آينه خيره در من می نگرد می تازم،
آخرين کلماتم را
در چلهء کمان می نشانم،
و ميان دو ابرويش را نشانه می زنم،
آخرين عاطفه هايم را
در فلاخن آتش می گذارم
و به سوی قلعه ای رها می کنم که باکره نيست...
عريان و پير، سرد و بی معنا
آنسان که جهان بی انسان خواهد بود
آنسان که خدای پيش از آفرينش بود
آنسان که کوچهء بی عابر هست.
سنگی بر آينه می زنم
نشتری بر خويش
و از من تا من
حکومت نا امنی ست.
1367
از ميان شعرهای
اسماعيل نوری علا
خانه:
تماس:
Fax: 509-352-9630