از مجموعهء «سه پله تا شکوه»
حيوان شکفت و گل شد
حيوان شکفت و گل شد
گل را نچيدی، بوئيدی.
گلدان هزار تکه شد و تکه ها نشست
چون گرد، بر سپيدی موها و دست ها
و سير اين تکامل طولانی
در لحظهء بلوغ
در ساعت غروب
به ميعادگاه منتظر ما رسيد.
بنگر قوافل رؤيا را
کز چشم ها به سوی تو می آيند
و طالع خجستهء آزادی
نصف النهار پيشانی را
بر می شکافد و می تابد.
در ساعت غروب، به اعصار کهنه برگشتم
وقتی جوان و جاهل
از کوچه های تنگ و شب زده رد می شدم
و دست هايم پر بود
از کتاب و
جزوه و
وحشت...
در ساعت غروب
از مرز پيرترين خانه های شهر گذشتم
و رستن ِ سپيد موهايم را
بر مزرع شقيقه تماشا کردم.
توايستاده بودی
بر قلهء تفاهم و ادراک
و دره ها و رودخانه ها را می غلطاندی.
تو قله بودی
با ابر و ماه و خورشيدت
با آسمان و تکه ای از سرخوشی.
در ساعت غروب
بر اوجگاه ِ قلهء شبگير
ديدم که آسمان
سرشارتر ترانهء آبی را
می خواند
و ابرها
از لابلای خط درهم پيشانی
آرام و بی مخاطره رد می شوند.
***
حيوان شکفت و گل شد
امشب
وقتی نسيم
از دشت های بارانی
رد می شود
يک شيشه عطر گل
برای تو
پر می کند.
1365
از ميان شعرهای
اسماعيل نوری علا
خانه:
تماس:
Fax: 509-352-9630